Το παρακατω ποιημα ειναι αφιερωμενο
στον διασημο γαστρεντερολογο της Β' ΠΠ κ. Πετρο Ζεζο (διασημο απο την ανακαλυψη
του περιβοητου γαστρινωματος Zezolinger-Ellison που φερει εκτοτε το ονομα
του), ο οποιος πηγε να
παιξει ποδοσφαιρο (μονος του,
χωρις τον Ellison) καταφερνοντας να σπασει το ...χερι του. Το ακολουθο
εμμετρο πονημα αφιερωνεται με αγαπη και πολλες ευχες για ταχεια αναρρωση
σ΄αυτον. Τραγουδιεται πανω στην
πασιγνωστη μουσικη του κ. Κατσαρου.
Εχει τιτλο...
ME ΛΕΝΕ ΠΕΤΡΟ
Με λενε Πετρο
και ποτε δε παιζω μπαλλα
γιατι τα σπαω
τα χερακια απ΄την αρχη.
Δεν εχω μαθει
οταν ερχεται η μπαλλα
να μη στοπαρω με το χερι το δεξί.
Με λενε Πετρο
κι επαθα ζημια μεγαλη
και δε μπορω, να κανω πια δακτυλικη
μα το προσπαθησα
για μια φορα μοναχα
κι ακουστηκαν κραυγες σ΄ολη τη κλινική.
Με λενε Πετρο
και με βαλανε στο γυψο
για ενα μηνα τερμα η ψηλαφησή
γιατι μου ειπανε "μη ψηλαφησεις σπληνα
θελει μεταγγιση κι οχι σπληνεκτομή".
Με λενε Πετρο
και αυτη η ιστορια
με δυσκολευει ολη μερα στη δουλειά
γιατι οτι έκανα με το δεξι μου χερι*
τα κανω τωρα ολα απ΄αριστερα...
Με λενε Πετρο
ωωωωωωωωωωωω !!!!
REFERENCE: "Μηπως δεν το ηξερες,
πως ημουνα αναπηρος;" (Σπ.Ζαγοραιος).
στα
αρθρα